Laatste dagen Argentinië

20-2
Vandaag vroeg op om om 7:00 uur opgehaald te worden. Er werd ons direct verteld dat het belangrijk was om vandaag alles over ons heen te laten komen. Het is een hele belangrijke dag voor het carnaval hier. Iedereen trekt naar de stad waar wij de excursie naar toegebeten hebben en hier betekent carnaval vooral; nat worden, met sop ondergespoten worden en ondergegooid worden met meel of kalk ( en andere zaken die voorhanden zijn). Een leuk vooruitzicht dus. ;-)
Bij de eerste stop in juyjuy bleek al gauw dat iedereen naar het carnaval was, want deze plaats was uitgestorven. Na een korte pauze vervolgens door gegaan naar de berg van 7 kleuren. Door erosie bestaat deze berg uit 7 verschillende kleuren een prachtig gezicht. Onderweg meerdere keren in verschillende dorpjes gestopt waar overal carnavalsactiviteiten waren en waar we diverse malen onder de sop gespoten zijn, maar we hebben hier ook dapper aan mee gedaan. In Huamachi hebben we gelunched. Dit restaurant staat bekend om zijn lamagerechten. We konden kiezen uit 4 soorten bereidingen. Ik heb een soort van quiche achtige vorm op. Moet zeggen dit smaakte erg lekker. Na nog een flink sop gevecht was het dan weer tijd om te beginnen aan de terugreis. Na nog een stop bij de Steenbokskeerkring (is een bijzondere parallel, een kleincirkel rond de aarde die op ongeveer 23½° zuiderbreedte (exact: 23,439° of 23° 26 22) ligt.)
De Steenbokskeerkring markeert de hoogste breedte op het zuidelijk halfrond waarop de zon gedurende eenmaal per jaar schijnbaar recht boven het aardoppervlak staat. Dit gebeurt elk jaar rond 21 december, en luidt het begin van de zomer in op het zuidelijk halfrond.

en het schilderspalet gemaakt te hebben waren we dan om 21 uur terug in Salta. Hier mijn tas ingepakt en gaan slapen.

21-2
Vandaag om 6:00 uur eruit om naar het busstation te gaan, om de bus naar San Pedro de Atacama te gaan. Om 07:15 uur was de bus er nog steeds niet en na navraag gedaan te hebben bleek de bus niet te vertrekken ivm problemen aan de weg door de regen. Er bleek een stuk weg weggeslagen te zijn. Ik kreeg het advies om s' middags terug te bellen of er de volgende dag een bus zou kunnen rijden. Dit was even flink balen want ik heb voor morgen een tour gepland die start in San Pedro de Atacama, die moet nu dus verandert worden, de vervolgbus moet omgeboekt worden en het hostel moet omgezet worden. een hoop geregel dus. Vanaf het busstation maar direct de eerste de beste taxi teruggepakt naar het hostel en daar hadden ze net mijn bed verschoont en kon ik mijn kamer gelukkig weer hebben. Na alle maaltjes er uit gestuurd te hebben, begon het tot over maat van ramp ook hier in Salta flink te regenen, letterlijk te spoelen. De straten stonden blank en leken net rivieren. Ik moest dus verplicht binnen blijven. De ochtend / middag doorgebracht met lezen, skypen en een beetje internetten. Rond een uur of 3 werd het wat droger en kon ik er door om te gaan lunchen. Hierna ook gebeld met de bouwmaatschappij maar er wordt pas rond 20:30 uur informatie bekend gemaakt of ik dan even terug wil bellen. Uiteindelijk om 20:30 uur het goede nieuws gekregen dat ik morgen om 07:00 uur kan vertrekken naar San Pedro. Nu duimen dat dit ook daadwerkelijk zo is.

22-2
Vanmorgen weer om 6:00 uur er uit in de hoop dat de bus zal vertrekken naar San Pedro. Dit was inderdaad het geval. Dit zal mijn laatste busreis door Argentinië worden. En waarvoor een. De busreis gaat naar het noorden van Argentinie om vervolgens naar het westen de grens over te gaan met Chile. Dit is een gebied waar je snel in hoogte stijgt en de grenspolitie van Argentinië is op 4950 m hoogte. In de bus ben ik al veel water aan het drinken geweest, maar op een gegeven moment werd ik flink ziek. (zal de details besparen) mijn nagels zagen flink blauw en ik kreeg weinig lucht. mijn hoofd klapte bijna uit elkaar van de hoofdpijn en Kon me niet concentreren en praten ging zeer moeilijk. Aangekomen bij de grenspost moet je uit de bus en in de rij gaan staan voor je stempels. Ik stond bij 2 Nederlandse meiden maar ik kon niet op mijn benen staan. De chauffeur heeft me meegenomen naar de bus en me een zuurstofmasker opgezet. Deze hebben ze standaard bij omdat een tekort aan zuurstof vaker voorkomt. Na mij kwam er nog een meisje en zo zaten we met zijn tweeën zuurstof te happen. Nadat ik weer iets kleur in mijn gezicht had, heeft de chauffeur ons meegenomen en vooraan in de rij gezet bij de douane, zodat we hierna weer naar buiten kunnen. Terug in de bus nog een aantal keer flink overgegeven en daarna weer in een lange rij bij de douane van Chile moeten staan. ( efficiënt werken hebben ze hier nog niet uitgevonden.) Hierna mijn hostel opgezocht en daarna me gemeld bij het kantoor voor de trip van morgen. Ook direct medicatie tegen hoogteziekte gehaald. Na wat laatste spullen ingeslagen te hebben mijn hostal opgezocht om te gaan slapen.

Argentinië is

* een fantastisch land, waar mensen er vriendelijk zijn en spontaan op het moment dat ze merken dat je Spaans spreekt. Ze vanalles willen weten van je en spontaan hun mate, kruidenthee, en al hun eten met je willen delen

* een land met veel tegenstellingen. Het koude zuiden en het warme noorden. De steppes in het zuiden en de beboste bergen in het noorden.

* grote tegenstellingen tussen arm en rijk die in Buenos Aires direct naast elkaar leven. Waar het acceptabel is dat de armen in een tentje in het park wonen.

*Een land met mooie koloniale en moderne steden en uitgestrekte vlaktes niemandsland.

* een westers land dat erg duur is.

Ik heb erg genoten van mijn tijd in Argentinië, de komende periode zal een grote omslag worden als ik naar de armere landen van Bolivia, Peru en Ecuador zal gaan.